’n Selfstandige naamwoord verwys na ’n persoon, plek of saak. ’n Mens kan dit gewoonlik uitken deurdat ’n mens ’n lidwoord (“’n” of “die”) voor die woord kan sit en dat dit 'n meervoudsvorm het. Byvoorbeeld, “blits - die blits – blitse”.
Sien ook die bladsy Woordsoorte.

Skeibare werkwoorde word in bepaalde gevalle los of vas geskryf, byvoorbeeld “Die lewer skei gal af.” en “Wat is dit wat die lewer afskei?”
Sien ook die bladsy Samestellings.

Dae van die week, die name van kerklike, godsdienstige en algemene feesdae word met ʼn hoofletter geskryf.
Sien ook die bladsy Slegs hoofletter.

'n Immigrant kom die land in; 'n emigrant gaan die land uit.
Sien ook die bladsy Persoonsvorme.