'n Bywoord modifiseer die werkwoord of 'n byvoeglike naamwoord. 'n Mens kan bepaal of 'n woord 'n bywoord is deur te kyk of die woord die vraag "Hoe?" van die werkwoord of adjektief beantwoord, byvoorbeeld: Hoe het ons vakansie gehou? Die antwoord: lekker.
Sien ook die bladsy Woordsoorte.

Die woorddeel "reuse-" is nie 'n byvoeglike naamwoord nie, maar eerder 'n woorddeel van 'n selfstandige naamwoord. Om dit te bewys kan ons sien dat "reuse-" nie in die toets van 'n byvoeglike naamwoord val nie in die sin dat dit nie na 'n koppelwerkwoord kan staan nie. Byvoorbeeld, 'n mens kan nie sê die fout is "reuse" nie. Dit het ook nie trappe van vergelyking nie.

Sien ook die bladsy Woordsoorte.

Sommige byvoeglike naamwoorde wat voor ʼn selfstandige naamwoord staan ("brandvas"), kry ʼn "-e" (attributiewe "-e") agteraan.
Sien ook die bladsy Attributiewe -e.

Die idioom "'n boom aan sy vrugte ken", beteken 'iemand volgens sy/haar dade beoordeel'.
Sien ook die bladsy Idiome, spreuke en spreekwoorde.