In 'n sin met 'n voorwerp is die werkwoord oorganklik, byvoorbeeld: Die slagoffer verdedig hom teen sy aanvaller. 'n Mens kan dit vasstel as daar 'n antwoord op die vraag "Wat?" na die werkwoord is. Indien die sin nie 'n voorwerp het nie, is die werkwoord onoorganklik, byvoorbeeld: Die slagoffer verdedig sterk. 'n Mens kan dit maklik vasstel as daar 'n antwoord op die vraag "Hoe?" na die werkwoord is.
Sien ook die bladsy Woordsoorte.

Eienaamverbindings as soortnaam of massanaamwoord waarin die eienaam as eerste lid optree, word slegs vas geskryf, met of sonder 'n koppelteken.
Sien ook die bladsy Eienaamsamestellings.

Woorde wat met “be-”, “ge-”, “her-”, “er-”, “ont-” en “ver-” begin, kry nie ʼn “ge-” in die verlede tyd of verboë vorm nie.
Sien ook die bladsy Verlede tyd.

Die uitdrukking "om lood te swaai" kom uit die dae toe lood gebruik is om die diepte onder die kiel van 'n skip te bepaal. Soms het die matroos net die lood geswaai sonder om dit te laat sink. Dit het die indruk gewek dat hy sy werk doen terwyl hy eintlik staan en rus.
Sien ook die bladsy Idiome, spreuke en spreekwoorde.