'n Werkwoord benoem die aksie of proses in 'n sin. Een manier om vas te stel of 'n woord 'n werkwoord is, is om te kyk of daar 'n verledetydsvorm van die woord bestaan, wat gewoonlik met "ge-" aangedui word, byvoorbeeld "slyp - geslyp".
Sien ook die bladsy Woordsoorte.

Byvoeglike naamwoorde (soos "wit" of "warm") word gewoonlik los van selfstandige naamwoorde (soos "brood" of "kos") geskryf. Wanneer betekenisverdigting egter plaasgevind het, vorm die twee begrippe 'n eenheid en word hulle dan vas as een woord geskryf. Die woord "wittebrood" is 'n vaste begrip wat ontstaan het deur die betekenisverdigting van die twee woordelemente "wit(te)" en "brood" tot die konsep van 'n 'huweliksreis' of 'vakansie ná 'n troue'.
Sien ook die bladsy Betekenisverdigting.

Die hoflikheidsvorm "u" wat na mense verwys, word met 'n kleinletter geskryf.
Sien ook die bladsy Slegs kleinletter.

Intensiewe vorme is byvoeglike naamwoorde wat ʼn versterkende betekenis aan die stam gee en word vas geskryf behalwe “wawyd oop”. Kyk ook: https://af.wikipedia.org/wiki/Intensiewe.
Sien ook die bladsy Intensiewe vorme.