Adjektiewe of byvoeglike naamwoorde beskryf die eienskap van die selfstandige naamwoord. ’n Adjektief moet voor ’n selfstandige naamwoord kan staan, byvoorbeeld: Dit is ’n “lui” kat. Adjektiewe het ook trappe van vergelyking, byvoorbeeld: “lui”, “luier”, “die luiste”.
Sien ook die bladsy Woordsoorte.

Die woorddeel "reuse-" is nie 'n byvoeglike naamwoord nie, maar eerder 'n woorddeel van 'n selfstandige naamwoord. Om dit te bewys kan ons sien dat "reuse-" nie in die toets van 'n byvoeglike naamwoord val nie in die sin dat dit nie na 'n koppelwerkwoord kan staan nie. Byvoorbeeld, 'n mens kan nie sê die fout is "reuse" nie. Dit het ook nie trappe van vergelyking nie.

Sien ook die bladsy Woordsoorte.

By woorde wat uit twee lettergrepe bestaan en op "-eer" eindig ("takseer"), is die "ge-" in die verledetydsvorm opsioneel.
Sien ook die bladsy Verlede tyd.

Jagters bymekaar is 'n jaggeselskap;
'n bende is 'n groep rowers en baie soldate bymekaar is 'n regiment.
Sien ook die bladsy Versamelname.