'n Werkwoord benoem die aksie of proses in 'n sin. Een manier om vas te stel of 'n woord 'n werkwoord is, is om te kyk of daar 'n verledetydsvorm van die woord bestaan, wat gewoonlik met "ge-" aangedui word, byvoorbeeld "trippel - getrippel".
Sien ook die bladsy Woordsoorte.

ʼn Samestelling (“tranedal”) is ʼn woord wat uit twee of meer woorddele (“traan” en “dal”) bestaan. Die "e" is 'n verbindingsklank en die "a" word nie verdubbel nie omdat dit 'n lang oop lettergreep is. Samestellings moet vas geskryf word.
Sien ook die bladsy Samestellings.

Sommige byvoeglike naamwoorde wat voor ʼn selfstandige naamwoord staan, kry ʼn “-e” (attributiewe “-e”) agteraan.
Sien ook die bladsy Attributiewe -e.

Kollokasies is woordkombinasies wat dikwels saam gebruik word, maar nie vaste uitdrukkings is nie, omdat die woorde se afsonderlike betekenis nie verander nie. Voorbeelde van kollokasies is: “'n beroep doen”; “oproer maak”; “teen wil en dank” en “met raad en daad”.
Sien ook die bladsy Kollokasies.