’n Selfstandige naamwoord verwys na ’n persoon, plek of saak. ’n Mens kan dit gewoonlik uitken deurdat ’n mens ’n lidwoord (“’n” of “die”) voor die woord kan sit en dat dit 'n meervoudsvorm het. Byvoorbeeld, “waggeling - die waggeling – waggelinge”.
Sien ook die bladsy Woordsoorte.

Skeibare werkwoorde word in bepaalde gevalle los of vas geskryf, byvoorbeeld “Die speurders volg die leidrade op.” en “Ons moet die leidrade opvolg.”.
Sien ook die bladsy Samestellings.

Werkwoorde wat uit meer as een lettergreep bestaan waarvan die klem nie op die eerste lettergreep val nie, kry nie ’n “ge-“ in die verlede tyd nie.
Sien ook die bladsy Verlede tyd.

Die uitdrukking as iets op jou "voorkop geskryf staan" beteken 'n mens kan 'duidelik iets aan iemand sien'.
In Engels sê hulle "something is written all over someone's face".
(Bron: Spreekwoorde - Anton Prinsloo)
Sien ook die bladsy Idiome, spreuke en spreekwoorde.